Василь Гадулька - Умная кобыла
Тип произведения:
Перевод
Василь Гадулька - Умная кобыла
Васіль Гадулька - "Разумная кабыла",басня.
"Умная кобыла" - перевод на русский язык
Марины Влада-Верасень
Пока им кажется, что кнут всесилен –
То совесть в людях спит или молчит.
С утра до ночи все пахали на кобыле –
Забыв, что отдых ей никак не повредит.
Сама ж она в оглоблях горькой доли
Сяк-так тянула лямку, как могла.
Но вот сегодня неожиданно средь поля
Впервые встала – дальше не пошла.
Сам черт не смог бы сладить с ней, заставить
Иль упросить, хотя бы сделать шаг!
Сосед кричал: " Безумная, ударить
И покалечить может – так растак!"
Неуправляема, она в своём протесте
Под плетью вдруг вставала на дыбки
И путала, и рвала постромки…
Хозяин сдался наконец – на её счастье
Отвёл пастись на выгон, под дубки.
Вольна, разнузданна, где мёдом дышат травы
Неторопливо теперь щиплет мураву…
Но так и средь людей, когда права попрали –
Не каждый с честью отстоит их наяву.
Животное, в конце концов – гляди ты:
Хозяин ей отгул дал на полдня.
И, даже попенял себе – сердитый,
Что сам порой безумнее коня!
Разумная кабыла.
Васіль Гадулька.
Пакуль здаецца ім усёмагутнай пуга -
сумленне ў людзях спіць або маўчыць.
Аралі ёю ўсе, аднак ніхто за плугам
не ўспомніў, што і ёй не шкодна адпачыць.
Сама ж яна ў аглоблях звыклай долі
сяк-так свой доўг спаўняла, як магла.
А сёння ўпершыню неспадзявана ў полі
зусім спынілася і не пайшла.
Сам чорт не мог даць рады ёй - прымусіць
альбо ўпрасіць яе зрабіць яшчэ хоць крок.
Сусед гукаў: "Не падыходзь, бо ўкусіць!
Шалёная скалечыць незнарок!"
Непадуладная ў сваім пратэсце,
яна пад пугаю ўставала на дыбкі.
Пастронкі зблытала, і гаспадар нарэшце
адвёў яе на выган пад дубкі.
І вось без прывязі на поплыве мурожным
яна ўжо траўку расцугляная скубе.
Згадзіся: гэтак і сярод людзей не кожны
патрапіць з гонарам абараніць сябе!
Жывёліна, а ў рэшце рэшт - глядзі ты:
даў гаспадар адгул ёй на паўдня!
І нават сам сабе паспачуваў - сярдзіты,
што часам быў дурнейшы за каня.
"Умная кобыла" - перевод на русский язык
Марины Влада-Верасень
Пока им кажется, что кнут всесилен –
То совесть в людях спит или молчит.
С утра до ночи все пахали на кобыле –
Забыв, что отдых ей никак не повредит.
Сама ж она в оглоблях горькой доли
Сяк-так тянула лямку, как могла.
Но вот сегодня неожиданно средь поля
Впервые встала – дальше не пошла.
Сам черт не смог бы сладить с ней, заставить
Иль упросить, хотя бы сделать шаг!
Сосед кричал: " Безумная, ударить
И покалечить может – так растак!"
Неуправляема, она в своём протесте
Под плетью вдруг вставала на дыбки
И путала, и рвала постромки…
Хозяин сдался наконец – на её счастье
Отвёл пастись на выгон, под дубки.
Вольна, разнузданна, где мёдом дышат травы
Неторопливо теперь щиплет мураву…
Но так и средь людей, когда права попрали –
Не каждый с честью отстоит их наяву.
Животное, в конце концов – гляди ты:
Хозяин ей отгул дал на полдня.
И, даже попенял себе – сердитый,
Что сам порой безумнее коня!
Разумная кабыла.
Васіль Гадулька.
Пакуль здаецца ім усёмагутнай пуга -
сумленне ў людзях спіць або маўчыць.
Аралі ёю ўсе, аднак ніхто за плугам
не ўспомніў, што і ёй не шкодна адпачыць.
Сама ж яна ў аглоблях звыклай долі
сяк-так свой доўг спаўняла, як магла.
А сёння ўпершыню неспадзявана ў полі
зусім спынілася і не пайшла.
Сам чорт не мог даць рады ёй - прымусіць
альбо ўпрасіць яе зрабіць яшчэ хоць крок.
Сусед гукаў: "Не падыходзь, бо ўкусіць!
Шалёная скалечыць незнарок!"
Непадуладная ў сваім пратэсце,
яна пад пугаю ўставала на дыбкі.
Пастронкі зблытала, і гаспадар нарэшце
адвёў яе на выган пад дубкі.
І вось без прывязі на поплыве мурожным
яна ўжо траўку расцугляная скубе.
Згадзіся: гэтак і сярод людзей не кожны
патрапіць з гонарам абараніць сябе!
Жывёліна, а ў рэшце рэшт - глядзі ты:
даў гаспадар адгул ёй на паўдня!
І нават сам сабе паспачуваў - сярдзіты,
што часам быў дурнейшы за каня.