Шопан...
Тип произведения:
Авторское
Алқапта таудың көлеңкесі, салқын көлеңкеде,
Жол тар-суару шұңқырына апарады.
Ақсақ Қозы-табыннан артта қалды,
Шопан оны алады-және оны қолына алып жүреді.
Қозы ұйықтап жатыр, сенімді, бұйра,
Жусан тозаңының бәрін иіскеді.
Адам бұлтты, қайғылы -
Әдемі және мейірімді тұлға...
Ол қозыларды өсірді-олар шартты түрде айтады...
Бірақ мұндай сөздерде шындық жоқ...
Өйткені, ол оларды мұқият, сүйіспеншілікпен күтеді...
Бала емізетін аналар қалай емізеді...
_______________________________________________________
Чабан...
В долине - тень горы, в тени прохлада,
Тропинка узкая - на водопой ведет.
Хромой ягненок - отстает от стада,
Чабан его берёт - и на руках несет.
Ягненок спит, доверчивый, курчавый,
Пропахший весь полынною пыльцой.
У человека затуманилось, в печали -
Красивое и доброе - лицо...
Он вырастил ягнят - так говорят условно...
Но правды нет, в словах таких...
Ведь - он их нянчит бережно, любовно...
Как нянчат матери - детей грудных...